Dolu dolu 3 yıl

Ben çok şey öğrenmişim ama kitaptan okuyarak değil, birilerinden dinleyerek değil, nasihat alarak, kursa giderek değil, bayağı bayağı sıkıntı çektim. Yeri geldi azar işittim, yeri geldi eve bilgisayarımı getirip çalışmak zorunda kaldım çünkü bana yetiştiremeyeceğim bir iş verilip tamamlamam istendi, yeri geldi, bir kukla misali oynatıldım, yeri geldi ciddiye alınmadım yeri geldi ağladım kızdım bağırdım içime kapandım.... Çok şey yaşadım ve iş hayatımın 3 yılını bu şekilde geçen hafta doldurmuş oldum. Bunca şeyi yaşadım artık hayattan soğuyup, iş hayatına ara verip işten istifa etmemi mi bekliyorsunuz hayır yanılırsınız. Ne olursa olsun üzüldüğüm her şeyde acaba neyi farklı yapsam bu olmazdı dedim. Tamam diğerlerinin satır satır hataları var bana karşı peki benim kendime yaptığım hata neydi burda dedim. Hatalarımdan ders çıkarmak cümlesi bana hep yapmacık gelir ve bir anlam ifade etmezdi ama gerçekten anlam yüklü bir cümleymiş. Şimdi iş yerinde ciddiye alınan sözü dinlenen bir kişiyim. Kızmıyorlar mı bana kızıyorlar ancak artık cevabını verip özür diletebiliyorum, herhangi bir işlem yapılacağı zaman bana fikir danışıyorlar, benden yardım istiyorlar. Bu gerçekten kolay elde edilen bir şey değil en azından benim için öyle. Daha önceki yazımda dediğim gibi duygusalım ve yönetici olmaya uygun değilim ön yargılarım vardı. Şimdi düşünüyorum da herkesten önce kendi kendimin önüne set çekmişim. Yeni mezun mühendis ama :) geçmişteki yazılarıma bakıyorum da amma  boş işlerle vakit kaybetmişim yok filmmiş, yok erkek arkadaşın nasıl davranması gerektiğiymiş. Herkes istediği gibi davransın ki. Anın mutluluğu için bu tarz şeylere çok takılmamak lazım. Önemli olan insanın özüymüş...

Ve o artık bir planlamacı
Çiseleeeer


*Listen to your heart...

Öğrenin Bunları Yeni Mezun Mühendisler

Bizim firmamız yeni mühendis alımlarına mülakatlarına başlamışken bu yazıyı yazmadan geçemeyeceğim.
3 ay önce işe alınan arkadaşımız işe alışamadığını söyleyip işten ayrıldı. Keşke işe alışamadım işten ayrılacağım diyerek kaçmak, yenilgiyi kabullenmek yerine ben neden bu işi yapamıyorum, eksiğim nerde diye bize sorsaydı...
Özellikle yeni mezunlara sesleniyorum. Kendinize çok güvenmeyin, niye mi? Ezilmeden, yanlışlar yapılmadan, kazıklar yenilmeden doğrular öğrenilmiyor, tecrübe kazanılmıyor ve iyi yerlere gelinmiyor. İlk tecrübenizle bilginizle hava atmak yerine işe başladığınız yeri, neyin nasıl yapıldığını öğrenin sonra bilginizi kullanarak gösterin. İş verince yapamayıp sonra da 1 ton roman anlatmayın insanlara. İnsanların gözünde gözlüklü şirinden bir farkınız kalmıyor ve vakti gelince maalesef tekmeyi ya yiyorsunuz ya da kendiniz istifa ediyorsunuz. Velhasılı kelam işi öğrenmek için hevesli olun, sorduğunuz sorular işi öğrenmek için olsun, o anı kurtarmak ya da elinizdeki işi bitirmek için olmasın.

İkincisi işe yeni alınmış birisi iseniz yok servis yerim nasıl olacak bilmem ne diye sorun üretmeyin. Siz mühendissiniz sorun değil çözüm üretmelisiniz. Daha kendi problemini bile çözemeyip herkesi kendi derdiyle uğraştıran kişi maalesef ve maalesef sevilmez ve ilk fırsatta teşekkür edilip kendi yoluna uğurlanır.

Söyleyeceklerim bu kadardı. Herkese bol şans diliyorum. Yolunuz düşerse bir mülakatımıza bekleriz :)

Depression mode on - Kararsızlık

Ah bu kararsızlık başa bela. Ne var ki fazladan 100 tl öde başın ağrımasın ama yok illa tasarruf adı altında kendini harap etceksin.
Ev arkadaşım evden ve işten ayrılıyor. Evet hani geçen yıl çok tartışmalar yaşadığım arkadaşım, şimdi evden ayrılıyor ve eksikliğini hissediyorum. Kiminle kötü kiminle iyi olacağını her zaman kestiremiyorsun.
Bense kpss için daha dershane ile bile görüşmeye gidemedim. bu yazıyı da yazasım yok zaten. amaan ne bileyim depression mode on yine...

Öylesine 2

İlk resme bakınca nasıl da belli oluyor amatör olduğum. Perspektif denen şey yok bende. Ama yine de bir yeteneğim yoksa diğer yeteneğim daha gelişmiştir. ( hani görme engelliler çok iyi işitir hesabı) Bir sahlep yapmışım ki nasıl lezzetli, yanında tartiniler pek leziz. Bu arada sahlebimi cevizli yaptım bence tadı çok güzel oluyor. Biraz da reklam yapmış gibi olacağım ama ikinci resim de benim zulam. Yeap bana tatil yaramıyor. Dizi izlerken muhakkak bir şeyler yemek istiyorum ve tüm maaşımı bu zulaya yatırıyorum.İşe yarıyor mu yow (sivilceler dışında)Bu arada bugün neden bu kadar uzun sürdü. İş çıkışı KPSS kursuna gittim. Sınıftakilerin ilkokul çocuğundan farkı yoktu garip gurup espriler... Yarın başka bir kursa daha bakacağım...

İyi geceler Mehmet...(Bugün hiç aramadım. Kızmıştır bana)

Tatilde Evde Ne Yapılır?

Yeni yıla yine diğer günlerden hiç bir fark olmayarak girdim. Bu böyle gider artık.. Az önce videolardan buna takıldım. Charlie is so, charlie is so, charlie is so cool videoları kadar eğlendiğim video olmamıştır. Geçen yıl yılbaşında evimizde net olmadığı için pc me kaydettiğim videoları izlemiştim. Bu yıldan da Heirs dizimin yanında bu videolar eşlik etti.

Bu arada dün çay içtiği için erkek arkadaşım telefonuma cevap vermedi daha doğrusu beni aramadı. Ben de uyudum. Yapabileceğim daha iyi bir şey varsa o da hayal kurmaktı onu da yapmadım. yine depression mode on ....

Öylesineydi Bu

Can sıkıntısı neler yazdırıyor işte...(Yazım güzel ama demi)

Bu da benim iş yerindeki çalışma masamdan bir kare . Renkli kalemlerimi ve kağıt bardaklarımı seviyorum:)

İlgisiz Doktor, Amaçsız Çalışan

Ha bir de ilgisiz doktorlar var. Bence doktorluk kutsal bir meslektir ve bu işi para için yapacak olan varsa onları şimdiden uyarıyorum. Aynı parayı kazanabileceğiniz bir çok ticarethane var. Hastanelerden uzak durun. 

Bugün karın ağrımdan dolayı hastaneye gitmek zorunda kaldım. Acil serviste bana bakan doktor sanki geçerken uğramış gibi bir hali vardı. Geldi 2 dk baktı bir iki soru sordu ve gitti. Saçma sapan bir şeydi. Üstelik hastane de bir o kadar pisti. Eve gelince ilk işim hastaneden temas olan her şeyi yıkanacaklar selesine atmak ve banyoya girmek oldu. Bu arada merak ettiysen söyleyim böbrek taşı düşürüyor olabilirmişim. Ee yani ne yapmam lazım niye olur neden oldu....? Bunlara cevap yok arkadaşlar çünkü doktor beyin acil servisteki hastasıyla ilgilenmesinden daha acil işleri vardı. Ne olduğunu bende bilmiyorum? Merak da etmiyorum yargılama hakkım var ama yargılamak için ne ortam ne de süreç var. Böyle geldi böyle gidiyor. Bir de hasta bir şey sorduğunda ne oldu diyen hemşirelerimiz var, surat asan, azarlayan, sanki dünyayı kurtaran havasında yürüyüp de biz bir şey sorunca engel olmuşuz bu kahramanlığına tarzında davranışı var. Para için yaptığımız hiç bir iş amacına uymuyor, gerçek ihtiyaçları karşılamıyor, bizleri tatmin etmiyor. İş yeri için de bu geçerli orada sadece para kazanmak için bulunuyorsan ne mutlu oluyorsun, ne yaptığın işten zevk alıyorsun, ne hevesin kalıyor, ne takdir ediliyorsun ne de ilerleyebiliyorsun devamlı sıkıntılar seni buluyor. Ancak o işi (misal mühendislik) sırf uygulamak için yaparsan yani ben mühendisliğimi göstermek, fabrikamda mesleğimin bana verdiği bilgilerle iyileştirmeler yapmak için yaparsam işte ozaman mutlu da olurum, takdir de edilirim param zaten yatar ama zam zamanında daha iyi zam alırım( tabi bu zam olayı biraz karışık arkadaşlar. Her zaman beklenilen sonuç çıkmıyor)... İş hayatında bir de KPSS sınavı var hani mühendislerden en iyisini tarih coğrafya seçerek işe alan bir kurum. Tarih bilen insan iyi de mühendislik yapıyor herhalde. Şimdi düşündüm de benim tarihim iyi değil eee özel sektörde işe yaramıyor muyum? Bir devlet memurundan daha çok tecrübe edindiğim gerçeği var !!!

İyi geceler renkli ışıklarım =)